Nie są trudne w przyrządzaniu, dlatego chętnie są wykorzystywane w kuchni. Mogą stanowić dodatek do wykwintnej potrawy, jak również być składnikiem spożywanej na śniadanie jajecznicy. Warto jednak wiedzieć, że podczas zbiorów możemy się natknąć na fałszywą kurkę. Sprawdź, jak ją rozpoznać. Kurki grzyby Roczny cykl się zamyka. Zwalczanie tego szkodnika najlepiej rozpocząć pod koniec kwietnia lub na początku maja. Wtedy opryskujemy drzewo po raz pierwszy. Zabieg ponawiamy, gdy pojawią się larwy. Stosujemy jeden z preparatów: Telesfor 100 EC (w stężeniu 0,05%), Confidor 200 SL (0,08%) lub Decis 2,5 EC (0, 05%). Do oprysku warzyw przeciw szkodnikom roślin polecam Fastac 100 EC, Karate Zeon 050 CS, Sumi-Alpha 050 SC. Działają one skutecznie w temperaturze powietrza od 15 do 25 st.C. Zabiegi najlepiej wykonywać w godzinach porannych bądź wieczornych. Środki należy stosować przemiennie (przynajmniej dwa z wymienionych insektycydów). Należy je zakopać w płytkich dołkach pomiędzy roślinami. Co kilka dni wybierać i niszczyć schwytane szkodniki wraz z przynętami. Na rolnice stosować przynęty z dodatkiem preparatu Lepinox Plus zawierającego bakterię Bacillus thuringiensis produkującą toksyczne dla nich białko. Choć na świecie istnieje ponad pięć milionów różnych odmian grzybów, tylko garstka z nich nadaje się do jedzenia. Mimo wszystko warto po nie sięgać. Szczególnie po takie odmiany jak choćby dobrze znane nam kurki, boczniaki czy też grzyby shiitake. Mają one nie tylko niepowtarzalny smak, ale również doskonale wpływają na nasz organizm. Zobacz najzdrowsze gatunki grzybów. Mają ok. 1 cm długości. Rozpiętość skrzydeł mola spożywczego to ok. 14-18 mm. Skrzydła mola spożywczego są niejednolite, na górze jasne, przez środek ciemniejszy pasek, a końce brunatno-brązowe. Larwy moli spożywczych żerują w suchych produktach takich jak mąka, ziarna, kasze, cukier, makaron, herbata czy musli. . zapytał(a) o 19:01 Małe grube skaczące czarne robaczki- Co to? Od niedawna w moim domu wraz z rodziną znajdujemy takie małe,czarne,grube,skaczące robaczki, które w dodatku nas gryzą i pozostawiają po sobie ślady, prawie jak od komarów, ale to nie to ;/ Są podłużne, sprawiają wrażanie twardych. Czy wiecie może, jak to się nazywa i jak to tępić?Można znaleźć je przypadkiem na podłodze, w pobliżu okien, ale od niedawna krążą wszędzie... Nie ma ich w kuchni. Odpowiedzi o jezus icie do ogrodników itp , szperajcie w necie bo to mi sie wydaje straszne mieszkac w takim domu jescze do gemby wzezom emma323 odpowiedział(a) o 19:02 Pchły ...A maci jakies zwierzeta domu ? psy koty ? Verisson odpowiedział(a) o 19:18 W takim razie są to na pewno pchły... Są czarne, trudno je zabić przez zgniatanie, gryzą... Pasują do opisu. ☆ѕzαנηι★ odpowiedział(a) o 19:49 Emm :> Już chyba wiemy, co to ;oNa szczęście to nie pchły, ale nie wiem, czy się cieszyć, czy nie, ale to są.. żuki, dokładnie jeszcze nie jestem pewna ich gatunku,może to są te:[LINK]-mój tata widział mniej więcej takiego :'ODostrzegł, że to są żuki z taką jakby 'z daleka niewidzialną skorupą' ;oo Uważasz, że ktoś się myli? lub Czerwone robaki w domu - Zmorsznik czerwony Zmorsznik czerwony jest szkodnikiem drewna żerującym w drewnie zawilgoconym i nadpsutym przez grzyby. Gdzie występuje zmorsznik czerwony Zmorsznik czerwony występuje w Europie i na Syberii. W Polsce spotykany jest on głównie w drzewostanach sosnowych. Rzadziej pojawia się on w innych drzewostanach iglastych. Jakie drewno atakuje zmorsznik czerwony Żerowanie zmorsznika czerwonego odbywa się w martwym drewnie drzew iglastych. Przede wszystkim są to pniaki i leżanina. Żerowanie zmorsznika czerwonego może odbywać się również w wkopanych w ziemie lub stykających się z nią elementach konstrukcji drewnianych takich jak wieże przeciwpożarowe, słupy i legary. Najczęściej atakowane przez zmorsznika czerwonego jest drewno zagrzybione, które zostało ścięte co najmniej dwa lata wcześniej. Często zdarza się, że zmorsznik czerwony zasiedla drewno silnie zawilgocone, które w chwili zasiedlania go przez zmorsznika nie zostało jeszcze porażone przez grzyby na przykład pale mostowe. Minimalna wilgotność drewna przy której może odbywać się rozwój larw zmorsznika czerwonego wynosi 20 %. Biologia szkodnika, czyli jak wygląda zmorsznik czerwony Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego mają od 10 do 21 milimetrów długości. Pokrywy zmorsznika czerwonego są lekko ukośnie wycięte na końcu. Wystaje spod nich zewnętrzny koniec. Rozróżnienie od siebie samców i samic zmorszników czerwonych jest bardzo proste ponieważ różnią się one pomiędzy sobą ubarwieniem. Przedplecze samców jest czarne podczas gdy ich pokrywy żóżłte lub żółtobrunatne. Sporadycznie zdarza się, że kolor pokryw samców jest bliski czarnemu. Przedplecze samic jest czerwone, choć sporadycznie zdarza się, że jest ono żółtobrunatne. Pokrywy samic są zawsze czerwone. Samice rozpoznać można również po końcówce pokładełka wystającej poza odwłok. Rójka zmorsznika czerwonego Rójka zmorsznika czerwonego odbywa się za dnia. Trwa ona od czerwca do września. Intensywność rójki największa jest podczas dni w których temperatura powietrza jest najwyższa. Pojedyncza samica może zmorsznika czerwonego może złożyć do 700 jaj. Składane są one przez nią w szparach w drewnie. Mogą być one składane pojedynczo lub po kilka sztuk. Jaja zmorsznika czerwonego są zółtawe, gładkie i wydłużone. Ich wymiary to 1 na 0,5 milimetra. Po kilkunastu dniach wylęgają się z nich larwy. Larwy zmorsznika czerwonego Larwy zmorsznika czerwonego są żółtawe lub białe. Osiągają do 35 milimetrów długości. Ich głowa jest wyraźnie wyodrębniona. Szerokość głowy larw zmorsznika czerwonego jest mniejsza od przedplecza. Na górnej stronie obie części puszki głowowej stykają się ze sobą. Przedplecze lśniące i gładkie. W części nasadowej jest ono zabarwione na żółto. Na pierwszych siedmiu pierścieniach odwłoka znajdują się poduszki ruchowe. Składają się one z dwóch poprzecznych rzędów brodawek, które otoczone są przez dwa owalne również złożone z brodawek pierścienie. Na siódmym pierścieniu odwłoka układ brodawek jest inny. Znajduje się na nim tylko jeden pierścień i pojedynczy rząd brodawek. Początkowo żerowanie larw odbywa się w bielastej części drewna. Dopiero później przenosi się ono również do części twardzielowej. Chodniki drążone przez larwy zmorsznika czerwonego mają owalny przekrój. Wypełnione są one mieszanka składającą się z ekskrementów, wiórków i mączki drzewnej. Wygląd ekskrementów zmienia się wraz z rozwojem larw zmorsznika czerwonego. W przypadku młodych larw zmorsznika czerwonego mają one kształt walcowaty, a w przypadku larw starszych stają się one bardziej kuliste. Na końcu chodnika drążonego przez larwy zmorsznika czerwonego znajduje się kolebka poczwarkowa. Znajduje się ona na głębokości wynoszącej od 5 do 20 milimetrów pod powierzchnią drewna. Zazwyczaj kolebki te położone są równolegle do powierzchni drewna. Wymiary kolebek to 25 na 6 na 12 milimetrów. Pomiędzy chodnikiem, a kolebką znajduje się ścianka złożona z grubych wiórków. Poczwarki zmorsznika czerwonego są białe z żółtawym odcieniem. Mają one od 15 do 22 milimetrów długości. Na końcu odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajdują się szeroko rozstawione, parzyste kolce. Na ósmym tergicie jej odwłoka znajduje się poprzeczny rząd w skład którego wchodzi od 4 do 8 kolców. Stadium poczwarki zmorsznika czerwonego trwa od dwóch do trzech tygodni. Po przeobrażeniu się osobniki dorosłe jeszcze przez tydzień przebywają wewnątrz kolebki poczwarkowej. Po tygodniu opuszczają one przez wygryzione przez siebie koliste otwory wylotowe o średnicy wynoszącej od 4 do 8 milimetrów. Cykl rozwojowy zmorsznika czerwonego trwa od 2 do 3 lat. W wyjątkowo sprzyjających warunkach rozwój zmorsznika czerwonego może trwać rok. Zniszczenia drewna powodowane przez zmorsznika czerwonego Zmorsznik czerwony znacząco skraca okres użytkowania drewnianych konstrukcji w których odbywa się jego żerowanie. Robaki w czereśniach świadczą o tym, że owoce nie były opryskiwane w celu zabezpieczenia ich przed szkodnikami. To dobry znak, bo możemy cieszyć się smakiem naturalnych i wolnych od chemicznych substancji owoców, jednak nawet największego wielbiciela czereśni widok małych, białych larw skutecznie zniechęca do sięgnięcia po kolejny owoc. Jak rozpoznać, czy czereśnie są robaczywe? Czy zjedzenie owoców z robakami szkodzi zdrowiu? Czereśnie to jedne z uwielbianych nie tylko przez dzieci owoców sezonowych. Możemy cieszyć się ich smakiem jedynie latem, więc często nie zwracamy uwagi na to, czy w miąższu owoców są robaki. Nie jest to grożący utratą zdrowia błąd, jednak warto poznać sposoby na to, jak rozpoznać, że czereśnie są robaczywe i jak pozbyć się z nich ewentualnych lokatorów. Czereśnie – dlaczego warto je jeść? Czereśnie warto jeść nie tylko ze względu na ich wyjątkowy smak. Owoce te są niskokaloryczne i pełne cennych witamin oraz minerałów, które uzupełniają niedobory żywieniowe. W czereśniach znajdziemy witaminy z grupy B, witaminę C, witaminę A, jod, potas. Czereśnie pozytywnie wpływają na stawy oraz poprawiają funkcjonowanie serca, nerek i wątroby. Co więcej, pomagają pozbyć się z organizmu szkodliwych toksyn oraz dostarczają naturalnych antyoksydantów. Sezon na czereśnie z roku na rok trwa coraz krócej. Dzieje się tak ze względu na gwałtowną pogodę, która powoduje, że owoce opadają, zanim dojrzeją lub gniją, zanim zostaną zebrane. Przekłada się to na wysokie ceny czereśni, które od kilku sezonów pobijają kolejne rekordy. Jeżeli uwielbiamy czereśnie, trudno jest nam odmówić sobie ich zakupu, jednak powinniśmy sprawdzić, czy nie kupujemy przysłowiowego kota w worku. Jak sprawdzić, czy w czereśniach są robaki? Aby sprawdzić, czy w czereśniach są robaki nie musimy być znawcami tematu. Doświadczenie sadownicze nie jest w tym przypadku potrzebne, jednak przyda się dobry wzrok. To właśnie nasze oczy pomogą sprawdzić, czy kupowane lub zrywane z własnego drzewa czereśnie są robaczywe. O tym, że w owocach mogą mieszkać larwy, świadczy obecność czarnych punkcików na skórce, doskonale widoczne, małe dziurki, białe plamki na skórce, widoczne, jaśniejsze korytarze pod skórką (efekt żerowania larw, które wyjadają miąższ czereśni), zmiana zabarwienia skórki, która może przypominać ślad po obiciu owocu. Oczywiście możemy też przekroić czereśnię na pół lub rozdzielić ją palcami i sprawdzić, czy jej wnętrza nie zamieszkują larwy. Sposób ten jest dość czasochłonny, zwłaszcza gdy zamierzamy sprawdzić kilka kilogramów owoców np. przed przygotowaniem domowych przetworów. Kolejnym sposobem na sprawdzenie, czy w czereśniach kryją się larwy, które składa nasionnica trześniówka, jest namoczenie owoców w zimnej wodzie. Po kilkunastu minutach robaki wyjdą z czereśni i się utopią. Nie oznacza to, że w środku owoców nie pozostały odchody larw, więc decyzja o tym, czy zjemy takie owoce, może być trudna. Do wody możemy dodać łyżeczkę soli, która pomoże pozbyć się nie tylko robaków, ale także bakterii i grzybów, które mogą znajdować się na skórce owoców. Czy czereśnie z robakami są szkodliwe? Zjedzenie czereśni z robakami nie zagrozi naszemu zdrowiu. Larwy nie są źródłem chorób, więc możemy być spokojni. Większym problemem jest wstręt do robaków, który może spowodować, że nie sięgniemy więcej po czereśnie, wiśnie lub śliwki, bo to najczęściej w tych owocach kryją się larwy. Ważne: owoce przed spożyciem zawsze musimy umyć, bo to znajdujące się na ich skórce zanieczyszczenia są dla nas największym zagrożeniem. Szczególną ostrożność musimy zachować, zbierając dziko rosnące owoce np. w lesie. W przypadku dzikich wiśni, czereśni, jagód, malin lub jeżyn narażamy się na groźne zakażenia tasiemcem i innymi pasożytami, które mogą zagrozić naszemu zdrowiu i życiu. W przypadku wielbicieli czereśni często spotkamy się z głosami, że odrobina białka jeszcze nikomu nie zaszkodziła. To fakt, jednak w wielu przypadkach wstręt jest silniejszy niż chęć skosztowania słodkich czereśni. Czy warto jeść czereśnie „w ciemno”? Z pewnością powinniśmy dokładnie obejrzeć owoce z zewnątrz i je umyć, a podając je małym dzieciom, rozkroić i usunąć pestkę, co pozwoli też zauważyć robaki. Czytaj też:Najlepsze przepisy na dania z czereśni. Dlaczego warto po nie sięgać? Źródło: Zdrowie fot. Adobe Stock, Andrey Popov Spis treści: Skąd się biorą owady „przecinki”? Czy „przecinki” są groźne? Jak się pozbyć wciornastków? Skąd się biorą owady przecinki? Wciornastki to drobne i smukłe owady (mają zwykle mniej niż 2 mm długości). Najczęściej obserwujemy czarne, choć mogą mieć kolor półprzezroczysty biały, żółty lub brązowy. Czasem trudno je dostrzec. Należą do rzędu owadów Thysanoptera i są częścią aeroplanktonu. Żywią się sokami roślin – swoim asymetrycznym aparatem gębowym kłująco-ssącym przebijają się przez zewnętrzną warstwę tkanki roślinnej i wysysają zawartość komórek. Niektóre wciornastki (ok. 6%) to drapieżniki. Nakłuwają skórę innych zwierząt, głównie innych owadów, z których także pobierają odżywcze płyny. Przecinki mogą być jasne, brązowe lub czarne, fot. Adobe Stock Prawdziwy wysyp przecinków obserwujemy latem. Zasiedlają liście, kwiaty, zboża, trawy, drewno i ściółkę. Przenoszą się z łatwością z wiatrem, nawet tysiące kilometrów. Mogą masowo występować w uprawach zbóż, więc jeśli mieszkamy niedaleko pól, dostrzegamy czasami nagłe oblężenie tych małych czarnych robaków, które bardzo łatwo przylepiają się również do naszej skóry. Bardziej, gdy jest spocona lub wilgotna. Czy „przecinki” są groźne? Wciornastki są dość mocno uciążliwe, powodują swędzenie skóry, a czasem podrażnienie. Raczej nie dochodzi do groźniejszych objawów, nie obserwuje się odczynów alergicznych czy ran, które wymagają specjalnego zaopatrzenia. Jeśli skóra swędzi, możemy zastosować dostępne bez recepty środki po ukąszeniu owadów albo maść przeciwświądową. Aby zapobiec przyklejaniu się owadów do skóry, powinniśmy zadbać o to, żeby skóra była sucha, co latem może być trudne. Wtedy jednak minimalizujemy kontakt z nieprzyjemnymi gośćmi. Owady stanowią zagrożenie przede wszystkim dla roślin. Mogą powodować zahamowanie ich rozwoju, uszkodzenia liści (stają się słabe, zniekształcone, wcześnie opadają) i kwiatów (przebarwienia). Niektóre uprawy są bardziej podatne na żerowanie przecinków, a także przenoszone przez nie wirusy (np. wirusa brązowej plamistości pomidora). Robaki mogą być przyniesione do domu na zaatakowanej roślinie i opanować pozostałe. Obecność przecinków na domowych roślinach można poznać po małych, bladych plamkach na liściach. Najlepiej jednak przeprowadzić test białej kartki – podsuwamy ją pod roślinę i potrząsamy delikatnie liśćmi, gałęzią lub kwiatami. Owady powinny spaść na kartkę. Są wtedy lepiej widoczne. Wciornastki lubią pomieszczenia wilgotne. Jak się pozbyć wciornastków? Mamy kilka wyjść w zależności od sytuacji. Jeśli dotknęła nas inwazja przecinków, możemy uzbroić się w cierpliwość i przeczekać. Z pojawianiem się tych owadów należy się liczyć do końca żniw, czyli mniej więcej do połowy sierpnia. Jeżeli robaki zaatakowały rośliny, warto upewnić się, czy przecinki są szkodliwe. Być może nie ma potrzeby podejmowania jakichkolwiek działań. Niektóre wciornastki likwidują owady powodujące szkody, więc ich obecność będzie pożyteczna, przy tym nie powodują uszczerbku u roślin. Jeżeli wystąpiły zmiany chorobowe w większych uprawach, warto zgłosić się do laboratorium badania roślin, w którym fachowcy sprawdzą, jaki patogen jest odpowiedzialny za szkody i dopiero wtedy szukać środków zaradczych. Walka z wciornastkami opiera się przede wszystkim na przewidywaniu. Mówiąc inaczej, podstawą jest zapobieganie. W tym celu stosuje się różne metody (z których chemiczne środki owadobójcze są ostatecznością), w tym: lepiące pułapki na owady, odblaskowe ściółki, osłony roślin oraz przycinanie uszkodzonych fragmentów roślin w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się owadów. Te środki pomogą w walce z wciornastkami: Źródło: Pests in Gardens and Landscapes: Thrips, Agriculture and Natural Resources, University of California, Więcej na temat ukąszeń owadów:Ukąszenie osy – objawy łagodne i groźne, pierwsza pomoc, rumień po użądleniu [WYWIAD]Ugryzienie meszki – jak wygląda i czym je smarować? [ZDJĘCIA]Opuchlizna po ukąszeniu osy u dziecka i dorosłego – co robićUgryzienie komara - domowe sposoby na ukąszenia komarówJak wygląda ugryzienie pająka i co na nie stosowaćGiez - co robić, gdy ugryzie nas końska mucha? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Sosny to piękne krzewy i drzewa, zazwyczaj odporne i dobrze rosnące w naszym klimacie. Mogą być jednak atakowane przez choroby i szkodniki. Podpowiadamy jak rozpoznawać choroby i szkodniki sosny, w czym pomogą opisy objawów i zdjęcia sosen porażonych przez patogeny, a także zdradzamy sprawdzone sposoby na zwalczanie chorób i szkodników na sosnach. Zobacz na co choruje sosna w Twoim ogrodzie i jak jej pomóc! Żółknięcie igieł sosny mogą powodować zarówno choroby jak i szkodniki. Warto dowiedzieć się, jak je rozpoznawać Choroby sosny Na niektórych sosnach, głównie obcego pochodzenia, mogą pojawić się groźne choroby grzybowe. Sosny 5-igłowe, głównie wejmutka, atakowane są przez rdzę wejmutkowo-porzeczkową. Natomiast sosny trójigłowe oraz niektóre dwuigłowe, atakuje grzyb powodujący zamieranie pędów sosny. Fytoftoroza Chlorotyczne, żółte, a następnie brązowiejące igły, które w konsekwencji zamierają są objawami bardzo niebezpiecznej choroby sosny, jaką jest fytoftoroza. Wysoka wilgotność podłoża dodatkowo wzmaga rozwój patogena, który rozwija się w podłożu i infekuje system korzeniowy rośliny oraz podstawę pędu. Zaatakowane korzenie włośnikowe sosny nie mają możliwości prawidłowo pobierać składników pokarmowych z podłoża, przez co roślina stopniowo zamiera. Fytoftoroza - brązowiejące igły i zgnilizna podstawy pędu sosny Po zauważeniu pierwszych objawów tej choroby sosny podlewamy rośliny roztworem biologicznego preparatu Polyversum WP (wykonuje się 3 zabiegi w odstępach co 3 tygodnie). Silnie porażone sosny trzeba niestety usunąć. Należy pamiętać, aby nie sadzić w miejscu porażonej sosny kolejnych roślin lub uprzednio odkazić podłoże za pomocą środków grzybobójczych np. Magnicur Energy 840 SL lub Proplant 722 SL w stężeniu 0,2% w ilośći 2-4 litrów roztworu na 1m² podłoża. Przed posadzeniem nowych roślin do podłoża dodać 10-20 litrami kompostowanej kory sosnowej, która zahamuje rozwój patogenu. Opieńkowa zgnilizna korzeni Kolejną chorobą atakującą sosnę jest opieńkowa zgnilizna korzeni. Objawy choroby pojawiają się na pozbawianych blasku igłach, które żółkną, brązowieją i stopniowo opadają, oraz przy podstawie pędu na całym obwodzie lub w oddzielnych miejscach kora brązowieje, obumiera i pęka wzdłuż odsłaniając drewno. Pod obumarłą korą wytwarza się pusta przestrzeń, do której dostaje się powietrze. Na powierzchni drewna i kory widoczne są płaty obfitej białej grzybni, obejmującej cały obwód łodygi. Zwalczanie tej choroby sosny polega na podlewaniu roślin preparatem Rovlar Flo 255 SC w stężeniu 0,2% w dawce 1-4 litry na roślinę. Jeżeli infekcja jest silna i stosowanie środków ochrony nie pomaga, sosnę należy usunąć i spalić. Licznie opadające igły sosny mogą być objawem choroby - osutki sosny Osutka sosny Osutka sosny jest chorobą, której objawy widoczne są na igłach w ciągu całego sezonu wegetacyjnego, bowiem wiosną i latem pojawiają się na igłach pojedyncze plamy. Jesienią obserwujemy charakterystyczne, żółte poprzeczne kreski. Następnego roku w kwietniu igły ulegają deformacji, żółkną i masowo opadają. Zarodniki workowe patogenu formują się na opadłych igłach, które od września do listopada infekują kolejne drzewa. Po zaobserwowaniu objawów nie dopuszczajmy do podlewania i zwilżania igieł sosny. Zwalczając chorobę sosny, jaką jest osutka, musimy sięgnąć naprzemiennie dwu-, trzykrotnie co 14 dni po środki ochrony roślin takie jak Topsin M 500 SC oraz Amistar 250 SC. Osutka sosny - objawy, zdjęcia, zwalczanie Objawy osutki sosny to żółknące, potem brązowiejące i opadające igły, na których można znaleźć czarne plamki i poprzeczne kreski. W identyfikacji tej choroby pomogą zdjęcia sosen porażonych osutką. Podpowiadamy też jak przeprowadzić zwalczanie osutki sosny w przydomowym ogrodzie. Więcej... Rdza wejmutkowo-porzeczkowa Rdza wejmutkowo-porzeczkowa atakuje w szczególności sosny pięcioigielne. Można ją rozpoznać przez żółknięcie igieł oraz charakterystyczne pomarańczowo rdzawe zabarwienie kory przy podstawie igieł. W kolejnym roku w miejscu plam pojawiają się żółto białe pęcherzyki, z których zarodniki grzyba przenoszą się na porzeczkę czarną. W miejscu obumarłych tkanek kora wysycha i pęka pokrywając się obfitą wydzieliną żywicy. Z czasem powstaje otwarta rana, a wokół niej co roku wiosną ukazują się skupiska zarodnikowania. Rdza wejmutkowo-porzeczkowa Profilaktyka walki z rdzą wejmutkowo-porzeczkową polega przede wszystkim na tym, aby nie sadzić porzeczki czarnej w miejscach, gdzie rosną sosny pięcioigielne. Porażone pędy należy wycinać i palić, a miejsca po cięciu smarować maścią ogrodniczą z dodatkiem środka grzybobójczego. Rdza wejmutkowo-porzeczkowa. Objawy i zwalczanie Rdza wejmutkowo-porzeczkowa jest chorobą grzybową atakującą sosny pięcioigielne oraz krzewy porzeczek i agrestu. Jest chorobą groźną, wymagającą zwalczania opryskami. Zobacz jak rozpoznać objawy rdzy wejmutkowo-porzeczkowej oraz jak prowadzić zwalczanie rdzy na sosnach i porzeczce. Więcej... Zamieranie pędów sosny Pojawiające się na pędach sosny ciemnoczerwone plamy nasycone żywicą, które pękają odsłaniając drewno są objawami zamierania pędów sosny, które w konsekwencji doprowadzają do powstawania zrakowaceń i obumierania całych pędów. Igły na zarażonych pędach żółkną, a potem brązowieją obumierając. Często obklejone żywicą igły pozostają na pędach przybierając z czasem szarawe zabarwienie. Podczas deszczowej pogody zarodniki przenoszone są na sąiednie rośliny i infekują je najczęściej w miejscu uszkodzenia pędu. Chore pędy sosny należy wyciąć poniżej miejsca infekcji i wykonać oprysk preparatem Topsin M 500 SC lub Rovral Flo 255 SC. Szkodniki sosny Ochojnik sosnowy Ochojnik sosnowy żerując na roślinie powoduje masowe żółknięcie i opadanie igieł. Walkę z tym groźnym szkodnikiem sosny należy rozpocząć już na przedwiośniu, wykonując profilaktyczny oprysk olejem parafinowym, który pokrywa zimujące stadia szkodników powłoką, utrudniającą oddychanie owadów, powodując ich zamieranie. Polecanymi preparatami olejowymi są: Promanal 60 EC (zawiera czysty olej parafinowy) oraz Emulpar 940 EC (zawiera olej rydzowy, którego działanie na szkodniki jest identyczne). Ochojnik sosnowy żeruje na dolnej stronie igieł wysysając zawartość komórek, co powoduje pojawienie się na igłach rozległych żółtych plam. Larwy ochojnika na przełomie kwietnia i maja przeobrażają się w ciemnoczerwone samice, które składają jaja na młodych pędach. Kolejno z jaj wylęgają się larwy i żerują na pędach majowych, w wyniku czego igły brązowieją i opadają. Latem po zaobserwowaniu mszyc należy wykonać oprysk preparatem z grupy pyretroidów np. Karate Zeon 050 CS lub Karate Gold Tuje i Iglaki. Ochojnik świerkowo-modrzewiowy. Opryski i zwalczanie ochojników! Ochojnik świerkowo-modrzewiowy jest mszycą bytującą na modrzewiach i świerkach. Szkodnik ten zimuje ukryty w spękaniach kory, wiosną zniekształca igły modrzewia, a latem pokrywa pędy białą woskową wydzieliną. Zobacz jak powinno wyglądać zwalczanie ochojników na iglakach i poznaj najlepsze opryski na tego szkodnika! Więcej... Miodownica szpilkowa bura Kolejnym szkodnikiem sosny pojawiającym się na młodych przyrostach majowych sosny czarnej, rzadziej kosodrzewiny, jest mszyca miodownica szpilkowa bura. W wyniku jej żerowania igły żółkną i opadają. Z zimujących na korze pędów wylęgają się w kwietniu larwy, które należy zwalczać poprzez opryski preparatem Karate Zeon 050 CS. Zwójka sosnóweczka Zwójka sosnóweczka to motyl, którego larwy żerują wewnątrz młodych pędów sosny, powodując ich zasychanie i wyginanie w charakterystyczny sposób. Te gąsienice na sośnie na początku minują nasady igieł, a potem wgryzają się w pąki, gdzie żerują do późnej jesieni i zimują, by w marcu dostać się do wierzchołkowego pędu. Gąsienice dojrzewają w czerwcu, pod koniec miesiąca po przepoczwarczeniu pojawiają się motyle. Zwalczanie szkodnika sosny, jakim jest zwójka sosnóweczka, polega na usuwaniu zasychających pędów do końca czerwca, zanim wylecą z nich motyle i będą składać jaja na młodych pędach. W okresie wylotu należy opryskiwać sosnę preparatem Karate Zeon 050 SC, który niszczy młode gąsienice rozpoczynające swój żer. Objawy żerowania zwójki sosnóweczki Borecznik rudy Innym szkodnikiem sosny powodującym ogołocenie pędów jest borecznik rudy. Larwy błonkówki żerują od maja i zjadają całkowicie igły. Na przełomie lipca i sierpnia otaczają się kokonem, w którym się przepoczwarczają. We wrześniu pojawiają się dorosłe osobniki. Samice składają jaja pod skórkę igły, gdzie zimują. Wylęgające się w maju larwy rozpoczynają żerowanie na zeszło- i tegorocznych igłach. Zwalczanie tego szkodnika sosny polega na oprysku zaraz po zaobserwowaniu larw preparatem Karate Zeon 050 SC. Środki ochrony przydatne w zwalczaniu chorób i szkodników sosny możesz zamówić w naszym sklepie. Gwarantujemy wysoką jakość produktów, niską cenę i szybką wysyłkę. Aby zobaczyć dostępne środki na choroby i szkodniki sosny, naciśnij przycisk poniżej. Przeczytaj również: Borecznik rudy - opis, zwalczanie, jaki oprysk Borecznik rudy to błonkówka, której larwy w maju i czerwcu licznie obgryzają igły sosen, w skrajnych przypadkach powodując gołożer. Oto dokładny opis borecznika rudego i powodowanych przez niego zniszczeń oraz podpowiedź jak prowadzić zwalczanie tego szkodnika na sosnach rosnących w naszych ogrodach. Więcej... Opadanie igieł sosny. Dlaczego sosna gubi igły? Opadanie igieł sosny może być zarówno procesem naturalnym, jak i związanym z atakiem choroby lub szkodnika. Jak jednak rozpoznać naturalne zrzucanie igieł od infekcji? Zobacz dlaczego sosna gubi igły i co wówczas robić! Więcej... Choroby i szkodniki iglaków Choroby iglaków i szkodniki najczęściej atakują rośliny zaniedbane ale mogą porażać też iglaki właściwie pielęgnowane. Zobacz co zrobić gdy występuje opadanie lub brązowienie igieł, na iglakach pojawiają się przebarwienia lub zniekształcenia pędów, zauważymy szkodniki iglaków takie jak mszyce czy przędziorek. Oto jak rozpoznać i zwalczać najczęściej występujące choroby i szkodniki iglaków. Więcej...

czarne robaki na grzybach