Spóźniający się okres to powszechny problem, który przydarza się prawie każdej kobiecie w wieku rozrodczym. Przyczyny tego zjawiska mogą być zarówno fizjologiczne, jak i patologiczne. Spóźniająca miesiączka może wiązać się ze zmianami psychicznymi oraz fizycznymi, z problemami zdrowotnymi oraz zajściem w ciążę. Jeżeli nieregularne cykle menstruacyjne się powtarzają Objawy. Okres w ciąży może się objawiać jako plamienie z dróg rodnych bądź długotrwałe krwawienie, do złudzenia przypominające właśnie miesiączkę. Plamienia w czasie ciąży mogą być gęste, obfite, a krew wypływająca z dróg rodnych może zawierać liczne skrzepy. Okres w ciąży, o ile się pojawia, może przebiegać z Przodozgięcie macicy a zajście w ciążę. W świetle powyższego, wszelkie pytania dotyczące związku między przodozgięciem macicy a zajściem w ciążę, czy porodem, są z natury rzeczy bezpodstawne. W sytuacji, gdy stan ten jest typowy, co więcej – powszechny – nie stanowi jakiegokolwiek zagrożenia w kontekście niepłodności. objawów wskazujących na to, że mógłby się pojawić Dodam jeszcze, że ok. 2 tygodnie temu przeziębiłam się i brałam antybiotyk. Okres spóźnia się na razie tylko dwa dni, ale nie czuję nawet bólu piersi, który zawsze pojawia się u mnie na kilka dni przed. Wczesnych objawów ciąży także u siebie nie zaobserwowałam. Lek. Paweł Baljon. 77 poziom zaufania. Witam serdecznie. Stosunek bez zabezpieczenia może prowadzić do ciąży. W Pani przypadku opóźnienie miesiączki może być wynikiem wahania poziomu hormonów. Stres także jest kluczowy w tej sprawie. Często może ona powodować opóźnienia w menstruacji. Polecam wykonać test ciążowy. Spóźniający się okres - 6 najczęstszych przyczyn spóźniającej się miesiączki . Spóźniający się okres może być powodem do niepokoj. Brak okresu - najczęstsze przyczyny i metody leczenia. Kiedy kobieta zastanawia się, dlaczego jej okres s. Sposoby na przyspieszenie okresu. Czasem zdarza się tak, że termin najbliższej miesi . Endometrioza / Opublikowano: 10:57Aktualizacja: 15:30 Endometrioza to przewlekłe schorzenie objawiające się bólem podczas menstruacji. Przyczyną endometriozy jest przemieszczanie się komórek endometrium poza macicę. Objawy endometriozy są bardzo dotkliwe, zatem kobiety dotknięte tym problemem potrzebują pomocy lekarskiej. Leczenie endometriozy polega na stosowaniu farmakoterapii bądź leczenia operacyjnego. Co to jest endometrioza?Endometrioza – przyczyny chorobyRodzaje endometriozyEndometrioza – ból to najważniejszy objawObjawy endometriozy towarzyszące bólowiEndometrioza a ciążaDiagnostyka endometriozy Endometrioza – leczenie farmakologiczne Endometrioza – leczenie operacyjne Endometrioza – dieta i styl życia Co to jest endometrioza? Endometrioza to choroba dotycząca nieprawidłowości w endometrium, czyli błonie śluzowej macicy. Endometrium wyściela jamę macicy i podlega charakterystycznym zmianom podczas cyklu miesięcznego. Pod wpływem hormonów zaobserwować można następujące zmiany: w fazie lutealnej (od owulacji do menstruacji) endometrium podlega stopniowemu złuszczeniu, w fazie folikularnej endometrium podlega odbudowie i pogrubieniu. Takie cykliczne zmiany mają na celu przygotowanie endometrium macicy do zagnieżdżenia się zarodka. Gdy nie dojdzie do zapłodnienia, błona śluzowa macicy złuszcza się. Jeśli natomiast powstanie zarodek, wówczas endometrium odżywia zarodek. Jeśli komórki endometrium przemieszczą się poza jamę macicy, wówczas rozwija się endometrioza. Wbrew obawom niektórych kobiet, endometrioza nie jest rakiem, ponieważ wykazuje inną budowę nabłonkową. Cechuje się obecnością ognisk endometrium w takich nietypowych lokalizacjach jak jajniki, jajowody, jelito grube, pęcherz moczowy czy otrzewna. Co miesiąc tkanka zachowuje się jak ta w macicy i reaguje na zmiany hormonalne w organizmie – gromadzi się i złuszcza, powodując krwawienie. To może prowadzić do stanów zapalnych i obrzęków, powstawania blizn, zrostów i torbieli, a także skrzepów – w wyniku braku możliwości usunięcia krwi. Endometrioza może dotyczyć nawet 15 proc. kobiet w okresie rozrodczym. Z endometriozą czasem współwystępuje adenomioza, czyli obecność tkanki podobnej do endometrium w mięśniu macicznym. Innym schorzeniem, które bywa mylone z endometriozą jest przerost endometrium, w którym dochodzi do zwiększenia grubości błony śluzowej wyścielającej macicę. Przerost endometrium nie zawsze oznacza raka, jednak może być początkiem choroby nowotworowej. Objawy przerostu endometrium to nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych i bardzo obfite miesiączki. Przy nieregularnych krwawieniach oraz krwawieniach po menopauzie często wykonuje się zabieg łyżeczkowania macicy. Jest kilka teorii powstawania endometriozy, jednak do dziś lekarze jednoznacznie i dokładnie nie wiedzą, jak do niej dochodzi. Za rozwój endometriozy odpowiedzialne może być współoddziaływanie czynników genetycznych, odpornościowych, hormonalnych oraz środowiskowych. Najbardziej popularna teoria dopuszcza fakt, że komórki macicy mogą się przemieszczać i wszczepiać w różne miejsca kobiecego ciała. Jest to tzw. teoria wstecznego miesiączkowania. U niektórych kobiet podczas menstruacji dochodzi do wstecznego wylewania się krwi miesiączkowej. Może to prowadzić do powstawania błony śluzowej poza macicą i tworzenia się ognisk endometriozy. Niektórzy uważają, że zabieg cesarskiego cięcia może wywoływać endometriozę. Gdy wydobywa się łożysko, może dojść do wszczepienia błony śluzowej w ranę. Wtedy mówimy o endometriozie po cesarce. Są też teorie zakładające udział czynników genetycznych oraz wiążących powstanie endometriozy z niewłaściwie funkcjonującym układem odpornościowym organizmu. Gdy zalegająca krew miesiączkowa nie zostanie usunięta przez komórki układu odpornościowego – może to sprzyjać powstawaniu ognisk endometrium poza macicą. Możliwą przyczyną endometriozy może być wpływ zmian hormonalnych towarzyszących cyklowi miesięcznemu, które mogą sprzyjać przetrwaniu endometrium w nietypowych lokalizacjach i umożliwiać ich namnażanie. Z kolei genetyczne przyczyny endometriozy dotyczą występowania endometriozy w rodzinie. Endometrioza u najbliższych krewnych zwiększa ryzyko wystąpienia choroby w kolejnych pokoleniach. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z SOS PMS, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie intymne i seks, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z dobrym seksem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z Twoim mikrobiomem, 30 saszetek 139,00 zł Rodzaje endometriozy Jak wygląda endometrioza? W zależności od lokalizacji ognisk endometriozy, można wyróżnić trzy rodzaje tego schorzenia: endometriozę jajnikową, polegającą na występowaniu torbieli endometrialnych, czyli komórek endometrium zlokalizowanych w świetle jajników, endometriozę otrzewnową, gdy ogniska endometriozy zlokalizowane są w obrębie otrzewnej, endometriozę głęboko naciekającą, obejmującą moczowody, pęcherz moczowy, odbytnicę czy inne fragmenty jelit. Inny podział endometriozy opiera się na stopniu zaawansowania choroby i uwzględnia następujące postacie endometriozy (wg klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu): typ I (minimalny) – ogniska endometriozy maja poniżej 5 mm typ II (łagodny) – zmiany w jajnikach mają ponad 5 mm średnicy, możliwe są także ogniska w okolicy zagłębienia odbytniczo-macicznego typ III (umiarkowany) – zauważalne są zrosty w jajnikach i współwystępują ogniska w okolicy zagłębienia odbytniczo-macicznego typ IV (ciężki) – w efekcie licznych zrostów macica jest przyrośnięta do jelit lub w położeniu tyłozgięcia, a ogniska endometriozy mogą pojawić się w obrębie pęcherza moczowego, szyjki macicy, pochwy. Endometrioza – ból to najważniejszy objaw Ból powodowany przez endometriozę bywa tak silny, że nie pozwala wstać z łóżka. Dezorganizuje życie, utrudnia relacje, odbiera energię. To właśnie ból, główny symptom endometriozy, zwykle skłania kobietę do szukania pomocy. Skąd się bierze ból w endometriozie? Z niewyjaśnionych dotąd przyczyn błona śluzowa macicy (endometrium) wędruje poza macicę i zagnieżdża się w różnych miejscach. Mogą to być jajniki, jajowody, jelita, wątroba, pęcherz moczowy, a nawet blizna po cesarskim cięciu, płuca czy mózg. Te zabłąkane fragmenty endometrium zachowują się identycznie jak w macicy, czyli podlegają zmianom hormonalnym i co miesiąc krwawią. A że w przypadkowej lokalizacji krew ma ograniczone możliwości przepływu, tworzą się skrzepy, a w jajnikach torbiele. Z czasem dochodzi także do powstawania blizn oraz zrostów, które mogą łączyć ogniska endometriozy, np. z sąsiadującymi z nimi narządami. Bolesne zrosty sklejające tkanki w obrębie miednicy zwiększają ryzyko niepłodności. W endometriozie w zatoce Douglasa (zachyłku odbytniczo-macicznym) pojawia się płyn produkowany przez otrzewną zmienioną w procesie zapalnym. Objawy endometriozy towarzyszące bólowi Charakterystyczne dla endometriozy niepokojące objawy to: obfite i nieregularne miesiączki, skrzepy krwi podczas okresu, dyskomfort i ból podczas stosunku lub po nim, uczucie rozbicia i osłabienia, uczucie parcia na mocz, konieczność częstego korzystania z toalety, nasilony zespół napięcia przedmiesiączkowego: bóle głowy, rozdrażnienie, bolesność piersi, zmęczenie, dolegliwości bólowe zlokalizowane w miednicy mniejszej, krwiomocz, objawy psychiczne endometriozy: depresja, stany lękowe związane z obawą przed niemożnością zajścia w ciążę. Gdy rozwija się endometrioza, objawy jelitowe nie należą do rzadkości. Mdłości, wzdęcia, bolesne ruchy jelit, biegunki i zaparcia – tego rodzaju wątpliwe atrakcje może nam fundować zarówno zespół jelita drażliwego, jak i endometrioza. Ta druga przypadłość jest jednak rzadziej brana pod uwagę, stąd niejedna chybiona diagnoza. Efekty łatwo przewidzieć: terapia wdrażana przy drażliwym jelicie nie pomoże, gdy przyczyną wyżej wymienionych dolegliwości jest błona śluzowa macicy przyczepiona np. do ścian otrzewnej. Podpowiedzią dla lekarza może być fakt zaostrzania się symptomów przed miesiączką i w jej trakcie, ale nie zawsze występują one tylko w tym czasie, co utrudnia rozpoznanie. Endometrioza może być przyczyną nabytego tyłozgięcia macicy, które daje objawy takie jak: bolesne miesiączki, bóle krzyża i trudności z zajściem w ciążę. Do nietypowych objawów endometriozy zalicza się kaszel z krwiopluciem, jeśli fragmenty endometrium zostaną przeniesione do płuc i opłucnej, a także objawy neurologiczne spowodowane obecnością endometrium w ośrodkowym układzie nerwowym. Endometrioza a ciąża W przypadku endometriozy jajnika może dojść do zaburzenia owulacji. Wśród kobiet, które bezskutecznie starają się o dziecko, ok. połowa ma endometriozę. Jest to skutek zrostów i torbieli niszczących jajniki, czasami choroba uniemożliwia też zagnieżdżenie się zarodka w macicy. Na szczęście medycyna nie pozostaje w takiej sytuacji bezradna. Jeśli leczenie jest podjęte w porę, szanse na zajście w ciążę znacznie rosną, po laparoskopii nawet dwukrotnie. Czy brak terapii automatycznie skazuje na bezdzietność? Bynajmniej. Według prof. dr hab. n. med. Violetty Skrzypulec-Pinty ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego, 18-24 proc. chorych o swojej dolegliwości dowiaduje się dopiero podczas cesarskiego cięcia przy porodzie. Diagnostyka endometriozy Zdiagnozowanie endometriozy zwykle jest opóźnione w czasie, ze względu na mało charakterystyczne objawy kliniczne oraz lekceważenie symptomów bólowych odczuwanych podczas miesiączki, niesłusznie uznawanych za dolegliwości fizjologiczne. U pacjentki z endometriozą przeprowadza się badanie ginekologiczne, w którym sprawdzane jest położenie macicy oraz jej wielkość i ruchomość. Ponadto ocenia się jajniki i jajowody, więzadła krzyżowo-maciczne i przegrodę odbytniczo-pochwową. Jak wykryć endometriozę? Podstawowym badaniem obrazowym w diagnostyce endometriozy jest ultrasonografia przezpochwowa umożliwiająca wykrycie torbieli endometrialnych, jednakże czułość badania USG jest stosunkowo niska i prawidłowy obraz nie wyklucza choroby. Najważniejsze znaczenie diagnostyczne w rozpoznawaniu endometriozy ma laparoskopia. Miniaturowa kamera wprowadzana jest przez powłoki brzuszne, co pozwala wykryć ogniska choroby, a także pobrać próbki materiału do badań mikroskopowych. Do diagnostyki niektórych chorób nowotworowych wykorzystywane są markery. Jednym z nich jest białko ca-125 występujące fizjologicznie w organizmie w endometrium, płynie owodniowym i kanale szyjki macicy. Przyjmuje się że norma CA-125 wynosi do 35 u/m. Podwyższone stężenie tego markera nie musi wskazywać jednoznacznie na typowane schorzenie, ponieważ wzrost CA-125 obserwuje się podczas miesiączki, ciąży, cukrzycy czy chorób wątroby, dlatego rutynowe oznaczanie tego markera nie jest wskazane. Choć badanie antygenu CA-125 u kobiet, u których podejrzewa się endometriozę jest stosunkowo często wykonywane, nie znajduje ono uzasadnienia medycznego. W przypadku endometriozy średniego i ciężkiego stopnia czułość markera jest nie wyższa niż 30%. Endometrioza – leczenie farmakologiczne Endometriozy nie da się całkowicie wyleczyć. Terapia ma na celu łagodzenie dolegliwości, zahamowanie rozwoju choroby, zmniejszenie ryzyka powikłań, a także wspomaganie płodności. Do leczenia endometriozy stosuję się takie substancje jak: hormonalne preparaty antykoncepcyjne – ich działanie polega na zahamowaniu produkcji estrogenu. Jest to terapia I rzutu którą stosuję się u kobiet u których ciąża nie jest pożądana. Jej efektem jest zahamowanie owulacji i przemiana doczesnowa endometrium, co wpływa na zahamowanie progresji choroby oraz łagodzenie bólu. Jeśli dolegliwości bólowe nie zmniejszają się, zaleca się podjęcie innej metody terapeutycznej. progestageny – lecznicze działanie tej grupy leków polega na redukcji wytwarzania estradiolu, dzięki czemu dochodzi do zaniku tkanek endometrium i zahamowaniu powstawania kolejnych ognisk endometriozy. Podczas terapii stosuje się progestageny pod postacią octanu medroksyprogesteronu i pochodnych nandrolonu: octanu moretysteronu, dienogestu i lewonorgestrelu. Do zalet terapii wykorzystującej progestageny zalicza się niską cenę preparatów oraz brak skutków ubocznych często obserwowanych w przypadku innych terapii takich jak: utrata masy kostnej czy androgenne działania niepożądane. agoniści gonadoliberyny (GnRH) – wpływają na przysadkę mózgową, hamując wydzielanie endogennych gonadotropin. Do najcześciej wykorzystywanych związków z tej grupy należą: leuprorelina, tryptorelina, nafarelina, goserelina. Skutki uboczne obserwowane u kobiet leczonych agonistami gonadoliberyny to zmniejszenie gęstości mineralnej kości, uderzenia gorąca oraz bóle głowy i mięśni. antagoniści gonadoliberyny (GnRH) – tą grupą leków zaczęto interesować się juz na początku XX wieku,a przeprowadzone badania dały obiecujące wyniki w odniesieniu do leczenia endometriozy. Mechanizm działania tej grupy leków polega na zahamowaniu wydzielania hormonów LH (hormon luteinizujący) i FSH (hormon folikulotropowy), co prowadzi do spadku wytwarzania estradiolu przez jajniki. Skutkiem tej terapii jest sztuczne wywołanie menopauzy. W 2018 roku FDA (Amerykańska Agencja Żywności i Leków) zarekomendowała substancję czynną pod nazwą elagolix. Trwają zaawansowane badania nad dwoma kolejnymi substancjami – linzagolixem i relugolixem, obecnie oba preparaty z tymi składnikami są w 3 fazie badań klinicznych. Linzagolix jak i relugolix mają być doustnymi preparatami, które należy stosować raz dziennie. Leczenie tymi lekami może dać mniej niepożądanych skutków ubocznych w odniesieniu do innych preparatów stosowanych w endometriozie. inhibitory aromatazy – działanie tej grupy substancji polega na zablokowaniu syntezy estrogenów w ogniskach endometriozy, co powoduje atrofię endometrium. Do najczęściej stosowanych inhibitorów są leki III generacji: anastrozol i letrozol. Terapia inhibitorami aromatazy zalecana jest w przypadku nieskuteczności innych terapii a także postępowania operacyjnego, ponieważ środki te dają skutki uboczne pod postacią zmniejszenia gęstości mineralnej kości, suchości pochwy, nudności, bóli głowy czy uderzeń gorąca. selektywne modulatory receptora progesteronowego – są to związki, które wpływają na działanie receptora progesteronowego – SPRM, modulując jego działanie w kierunku antagonistycznym lub agonistycznym. Do głównych leków tej grupy zaliczają się mifepryston oraz uliprystal, oba wpływają na zmiejszenie ognisk endometriozy. statyny – grupa związków o właściwościach przeciwzapalnych. W badaniach wykazano że zmniejszają podwyższony poziom cytokin zapalnych, a także hamują angiogenezę i proliferację komórek endometrium. Wykorzystanie statyn w leczeniu endometrium wciąż jest w fazie badań. dichlorooctan (DCA) – trwają badania nad jego potencjalnym wykorzystaniem w leczeniu endometriozum. Pierwsze badania wykazały iż DCA może wpływać na zatrzymanie wzrostu oraz zmniejszenie żywotności komórek endometriozy. Endometrioza – leczenie operacyjne Jak leczyć endometriozę oprócz działań zachowawczych? W leczeniu operacyjnym stosowana jest laparoskopia, która polega na wprowadzeniu do jamy brzucha przez kilka niewielkich cięć narzędzi chirurgicznych. W ten sposób lekarz, a więc i chora, otrzymują ostateczną informację o potwierdzeniu lub wykluczeniu endometriozy. W trakcie zabiegu chirurg usuwa także torbiele i zrosty. W przypadku kobiet planujących w przyszłości potomstwo, leczenie chirurgiczne koncentruje się na usunięciu zrostów i ognisk endometriozy bez ryzyka uszkodzenia jajników. Ma to kluczowe znaczenie dla przywrócenia płodności. W przypadku bardzo rozległych zmian konieczne może być usunięcie jajników czy macicy, fragmentów jelit czy ściany pęcherza moczowego. W przypadku obecności ognisk na otrzewnej możliwe jest ich selektywne niszczenie przy pomocy prądu elektrycznego. Czym grozi nieleczona endometrioza? Od tego, jak szybko kobieta dowie się, co jej dolega, zależy jej zdrowie i plany rodzicielskie, dlatego objawów endometriozy nie można lekceważyć. Jeśli zaobserwujesz u siebie jeden (lub więcej) symptomów, postaraj się ustalić, co jest ich przyczyną, nawet gdyby miało to oznaczać wiele konsultacji z lekarzami różnych specjalności. Endometrioza nie jest groźna dla życia, ale znacząco pogarsza jego jakość. Endometrioza niepoddawana leczeniu prowadzi do przewlekłego bólu miednicy, niedokrwistości, zawrotów głowy i uczucia ciągłego zmęczenia. Endometrioza – dieta i styl życia Dieta przy endometriozie jest ważnym komponentem mającym działanie przeciwzapalne. Zarówno ruch fizyczny, jak i dieta mogą zminimalizować ryzyko zachorowania na to schorzenie. Podczas endometriozy dieta powinna być bogata w owoce i warzywa (witaminy C, E, oraz A i beta karoten), a uboga w mięso i tłuszcze trans. Spożywać należy natomiast takie źródła kwasów omega-3 o działaniu przeciwzapalnym jak ryby morskie, orzechy czy tłoczone na zimno oleje roślinne. Z kolei spożywanie produktów bogatych w witaminy z grupy B (produkty zbożowe, orzechy, mięsa, jaja, ryby) może wspomagać gospodarkę hormonalną. Niektóre badania wskazują na to, że spożywanie glutenu może mieć negatywny wpływ na nasilenie dolegliwości bólowych. Badanie, w którym wzięło udział 156 kobiet z endometriozą, wykazało, że u 75 proc. z nich ból zmniejszył się po wyeliminowaniu z diety glutenu. Kobiety chorujące na endometriozę powinny unikać alkoholu i żywności przetworzonej. Regularne uprawianie sportu również zalicza się naturalnego leczenia endometriozy. Dowiedziono, że aktywność fizyczna ogranicza tworzenie się zrostów, minimalizuje ból i usprawnia funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zioła na endometriozę dostępne są zarówno sklepach ze zdrową żywnością, jak i w niektórych aptekach bez recepty. Pomagają one w walce z dokuczliwym bólem. Na ogół są to kompozycje złożone z liści brzozy, ziela krwawnika, nasion lnu, kwiatu kocanki, ziela skrzypu polnego oraz kwiatu nagietka. Aktualizacja: Patrycja Nawojowska Bibliografia: Marziali M., Venza M. i in., Gluten – free diet: A new strategy for management of painful endometriosis related syndromes?; Minerva Chir, 2012, Dec 67(6) Parasar P. i in., Endometriosis: Epidemiology, diagnosis and clinical management; Curr Obstet Gynecol Rep, 2017, Mar, 6(1) Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Justyna Mazur Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Witam. Mam 21 lat i oczywiście stałego partnera. Robimy to już od około 1,5 roku bez zabezpieczenia i zawsze wszystko było w porządku. W kwietniu kochaliśmy się jedynie ok 3-ech razy, po raz ostatni ok tygodnia przed czasem mojego okresu. Nie zabezpieczaliśmy się, nie biorę również tabletek. Okres spóźnia mi się o około tydzień. Ok. półtora roku temu przestałam brać tabletki antykoncepcyjne, brałam je najpierw przez około pół roku, później zaprzestałam i wróciłam do nich na około 2-3 miesiące po czym znowu z nich zrezygnowałam. Mimo iż jesteśmy ze sobą długo, nie planowaliśmy dziecka, a boję się, że jednak jestem w ciąży. Jeśli to ważne to zmieniła się pogoda, ja zaczęłam się stresować spóźniającą się miesiączką. W dniu, w którym powinnam dostać okresu zaczął boleć mnie brzuch tak jak zawsze kiedy \*ciocia\* nadchodzi, kilka dni wcześniej oczywiście czułam ból w piersiach. Tego samego dnia piłam alkohol. Jak już wspomniałam okres spóźnia mi się około siedmiu- ośmiu dni, ale mimo to czasami pobolewa mnie brzuch tak jak przed. Zaczęłam czuć ból po lewej stronie mniej więcej na wysokości wyrostka, a przy sexie na prezerwatywie zauważyliśmy dziwną białą wydzielinę, która po raz pierwszy od tak długiego czasu się pojawiła. Moja wypowiedź jest długa, wiem, ale chciałabym się dowiedzieć od Was jaki jest procent szans na to, iż jestem w ciąży? Proszę o szybką odpowiedź i pozdrawiam. 2012-05-06, 20:19ja9191 ~ Tylko test ciążowy może dać jednoznaczną odpowiedź na to pytanie. Wykonaj go 14 dni po ostatnim stosunku. Okres może się spóźniać z wielu powodów, ale w przypadku stosunku bez zabezpieczenia trzeba wziąć pod uwagę ciążę. 2012-05-08, 19:27arnica ~ Zgadza się,spóźniający się okres wcale nie oznacza ciąży,może nadejść i wtedy będziesz miała wątpliwości z głowy. Przyczyną może być stres,zła dieta,zmęczenie,osłabienie itd. Test ciążowy jest wskazany,daj znać na forum jaki pokazał wynik. Pozdrawiam, Centrum Badań DNA 2012-05-10, 16:10CBDNApl Witam. miesiączka spóźnia mi się już 3 tyg. piersi bolały mnie już przed terminem spodziewanej miesiączki. 2 dni przed spodziewaną dostałam delikatnego plamienia które trwało około 3-4 dni. chwilę dziennie. jestem ciągle senna i zmęczona. w pracy nie mogę się koncentrować co bardzo mi przeszkadza. ciągle mi niedobrze najgorzej jest jak wyczuję jakiś nieprzyjemny zapach. i co najgorsze dostałam ślinotoku ślinię się strasznie jak mam na coś ochotę albo jak mi niedobrze. ok 2-3 tyg bolą mnie plecy okolice miednicy. byłam u gina jakiś tydz temu dostałam luteinę na podtrzymanie ciąży lub wywołanie okresu bo powiedział, że wykluczyć ciąży na dzień dzisiejszy nie może. czy to możliwe żeby nie mógł potwierdzić lub wykluczyć po takim czasie? miałam robione usg dopochwowe. jak to jest ??czekam na odpowiedź A i dodam że robiłam test 10 dni po spodziewanej miesiączce wyszedł negatywny. 2012-05-23, 10:25~kasienka Witam!:) Posłuchajcie sprawa jest taka dosyć nie typowa. Opisze może w całości od początku. Kochaliśmy się z dziewczyna w prezerwatywie. Nic nie pękło a wytrysk był poza pochwą. Po stosunku jeszcze chwilkę sie pobawiliśmy i ja włożyłem jej palec do pochwy. Zastanawiam się czy jest jakaś możliwość żeby na palcu przeniosło się nasienie(z tego co ja pamietam to palce wytarłem zanim gdziekolwiek włożyłem ewentualnie mogł być troche wilgotny ale minimalnie). dziewczynie juz 18 dni spóźnia się okres. Zrobiła tydzień temu czyli jakieś 3 tygodnie po ostatnim stosunku test ciążowy i wyszedł jej negatywny(robiła popołudniu). Potem poszła do ginekologa ,który zlecił badanie krwi ale bez hcg sama tylko morfologia i cośtam jeszcze. Noi lekarz dał jej luteine na wywołanie okresu ale nie mówił nic o tym ,że może być w ciąży oglądając wyniki i po zbadaniu jej. Dzisiaj czyli rowny miesiąc po stosunku zrobiła test(tym razem rano)który wyszedł negatywny. Po jakichś 3-4 godzinach spojrzała na test i druga rózowa kreska minimalnie widoczna sie pojawiła. Noi teraz już sam niewiem. Jutro idzie do lekarza zrobić badanie krwi. Podpowiedźcie proszę czy jest się o co martwić czy to już schizy? 2012-06-04, 16:22~Gary Cześć, 2 dni temu z moim chłopakiem kochaliśmy się bez zabezpieczenia, miałam 6/7 dzień płodny. nie miał wytrysku we mnie tylko na brzuch. odrobina nasienia znalazła się na ręczniku papierowym którym po około minuty się *tam* wytarłam. bardzo się przestraszyłam wiec mój chłopak powąchał tam czy nie czuć jego nasienia. nie było nic czuć. szybko pobiegłam to wszystko umyć mydłem i ciepłą wodą. jaka jest możliwość, zajścia w ciąże? prosze o odpowiedz, bardzo sie martwie! 2012-06-04, 16:58~pudel Witam, mam pewien problem. W piątek kochałam się z moim chłopakiem i doszło do wytrysku we mnie :(. Nie zabezpieczaliśmy się. Okres dostaję zawsze 13 dnia każdego miesiąca. W zeszłym zeszłym miesiącu pierwszy raz spóznił mi się okres o miesiąc ale na pewno nie jestem bo byłam u ginekologa i dostałam okres. Czy mogę być teraz w ciąży ? Jakie jest prawdopodobieństwo ? Mogę się troche orientować na kalendarzu dni płodnych czy to w ogóle nie ma znaczenia bo według niego miałam już dni nie płodne ale słyszałam że nawet w dniach płodnych są tylko 2 dni gdzie prawdopodobnie można w ciąże zajść. Okres mam regularny. Proszę pilnie o pomoc. 2012-06-04, 19:43~zawiedziona Strony: 1 Na podobny temat Witam potrzebuje porad i proszę was o okres miałam po czym od 23do25 kochałam się z moim mężem i oczywiście do końca czyli z moich obliczeń wypana ze miałm mieć wtedy dni płodne przy cyklu 29-30dniowym (ale mogę się mylić).Kolejną miesiączkę powinnam miec około a jest Ból prawego jajnika po stosunku i spóźniający się okres a ciąża lola1989 Witam! Mam 24 lata. Ostatni okres zakończył mi się 20 grudnia. Jakiś tydzien temu pobolewało mnie podbrzusze (ból co kilka godz na ok. minute lub trochę częściej) oraz odczuwałam niewielki ból piersi podczas dotyku. Obecnie tych dolegliwości juz nie od dwóch dni nie miałam w ogóle Spóźniający się okres Ana333 Witam. Mam następujący problem. Mój okres spóźnia się już ponad dwa tygodnie. Dodam, że nigdy nie uprawiałam seksu (jedynie petting) a miesiączki do tej pory miałam bardzo nieregularne, zdarzało się nawet, że nie miałam okresu przez cały miesiąc. Ostatnimi czasy trochę się unormowało, chociaż Spóźniający się okres ~halohalohalo Witam. Ostatni okres miałam 10 sierpnia, a 18 współżyłam, oczywiście z gumką. Cykle mam regularne, co 27/28 dni, teraz spóźnia mi się 3 dni, co może być tego przyczyną? jest jakieś prawdopodobieństwo, że zaszłam w ciążę? mam PMS, bóle brzucha, rozdrażnienie, nadwrażliwe piersi. Proszę o szybką Spóźniający się okres a PMS ~Pola Spóźnia mi się miesiączka już 8 dzień. Do tej pory miałam jak w zegarku co do dnia i co do godziny. A tym razem? Może to przez antybiotyki które brałam na początku miesiąca. Nie wiem. Robiłam 3 testy ciążowe w różnych odstępach czasowych i wszystkie negatywne. Co się dzieje, mój ginekolog jest Spóźniający się okres Juliaaaa Witam, mam 19 lat. w moim organiźmie od trzech miesięcy panują \* anomalia \* a mianowicie w listopadzie okres spóźnił mi sie o 5 dni natomiast w grudniu przyspieszył się o tydzień i trwał dość długo jak na mnie bo aż 7 dni ostrego krwawienia, teraz w styczniu znów mi się spóźnia.. jest to dla Spóźniający się okres i ból piersi ~patrycja 19 Witam. Mam nieregularny okres (ostatni cykl trwał 26 dni a teraz jest juz 33 dzień). Nie dostałam do teraz okresu. Mam bolące nabrzmiałe piersi, boli mnie podbrzusze (2 dni temu miałam takie bóle, że nie mogłam chodzić). Czy jest możliwość że jestem w ciąży?? Proszę o szybką Spóźniający się okres i ból w podbrzuszu ~Ola Moja dziewczyna brała antybiotyki. Po tym czasie swędziała ją pochwa i miała brązowe upławy. Dodatkowo spóźnia się jej okres. Nie mieliśmy jeszcze stosunku. Co jest przyczyną tych dolegliwości? Do jakiego specjalisty powinna się Spóźniający się okres, swędzenie i upławy ~Izunka Nigdy nie miałam regularnego okresu, jednak teraz to już chyba przesada. Cykl zwykle waha się między 32/34 dniami. Ostatnio trwał 38 dni, a dziś jest już 36 dzień kolejnego cyklu mimo to okresu brak. Od kilku dni bolą mnie piersi. Co prawda współżyłam z mężczyzną ale zawsze się zabezpieczaliśmy, Bóle piersi a spóźniający się okres ~klaudia452 Witam! Od jakiś 4 lat leczę się na niedoczynność tarczycy. Pół roku temu mój lekarz zmienił mi dawkę leku (Euthyrox 50 na 100). Nigdy nie miałam problemu z opóźniającym się okresem jeżeli tak to kilka dni. Teraz jednak okres spóźnia mi się już 2 tygodnie.. Ciąże wykluczam, ponieważ z moim Leki na tarczycę a spóźniający się okres ~madzik925 Opublikowano: 12:53Aktualizacja: 10:12 Nie panikuj, to nie ciąża! Mój rekord to 42 dni spóźniającej się miesiączki i śmiało mogę powiedzieć, że w tym czasie codziennie myślałam o ciąży, macierzyństwie i ewentualności bycia mamą. Ale powodów dla których spóźnia się okres, może być wiele. O hormonach, stresie, trybie życia porozmawiałam z ginekolog Iwoną Szaferską. Urszula Gruszka: Czy spóźniający się okres to problem jedynie nastolatek? Iwona Szaferska: Nie, opóźniania w cyklu miesiączkowym to zjawisko powszechne, dotyczące większości kobiet. Jednak nie powinno się tego zjawiska bagatelizować, ponieważ może oznaczać pewne problemy, którym należy się nieco bliżej przyjrzeć. Należą do nich między innymi zmiany hormonalne, niezdrowy tryb życia. Prawidłowo, kobieta powinna miesiączkować co 21-35 dni, a krwawienie nie powinno trwać dłużej niż 7 dni. Co oznacza w tym kontekście niezdrowy tryb życia? Powiedzmy sobie wprost, dużo kobiet stosuje restrykcyjne diety odchudzające, a później zauważa opóźniający się okres lub jego czasowy zanik. Spożywanie zbyt małej ilości kalorii, albo zbyt częste wahania wagi prowadzą do rozregulowania cyklu. U dziewczyn, które chorują na zaburzenia odżywiania najczęściej występuje zanik okresu. Czy oprócz nieracjonalnego odżywiania, nasz tryb życia przyczynia się do zaburzeń miesiączkowania? Tak, bardzo duży wpływ ma stres, zmiana klimatu, podróż. Zbyt wysoki poziom kortyzolu powoduje aktywację współczulnego układu nerwowego, co w konsekwencji hamuje działanie progesteronu. To z kolei przyczynia się do zaburzeń w cyklu miesiączkowym i dodatkowo nasila objawy napięcia międzymiesiączkowego. Zbyt wysoki poziom kortyzolu wpływa również niekorzystnie na wygląd. Często prowadzi do odkładania się tkanki tłuszczowej, zaniku mięśni, skoków poziomu glukozy we krwi. Przyczynia się również do pogorszonej odporności. Wiele kobiet może odczuć pogorszenie samopoczucia i wahania nastroju, co często myli z objawami ciąży i dodatkowo dawkuje sobie stres. Wiele kobiet może odczuć pogorszenie samopoczucia i wahania nastroju, co często myli z objawami ciąży i dodatkowo dawkuje sobie stres W jaki sposób zweryfikować przyczynę spóźniającego się okresu? Na samym początku należy wykluczyć ciążę. Jeśli okaże się, że kobieta nie spodziewa się dziecka, wykonywane są badania hormonalne. Pierwsze z nich to prolaktyna. Jest to hormon produkowany w przysadce mózgowej, to dzięki niemu w okresie dojrzewania rosną piersi. Wzrost prolaktyny następuje pod wpływem stresującej sytuacji lub intensywnego wysiłku fizycznego. Zbyt wysoki jej poziom może powodować zaburzenia cyklu miesiączkowego, obniżone libido i problemy z zajściem w ciąże. Badanie stężenia tego hormonu powinno wykonać się rano, najlepiej na czczo. Zaburzenia miesiączkowania mogą wynikać również z nieprawidłową czynnością tarczycy. Wówczas wykonuje się wszelkie badania tyroksyny (fT4) oraz tyreotropiny (TSH). Skoro nie ciąża, to może choroba? Tak, jest taka możliwość. Zespół policystycznych jajników, który spowodowany jest nieprawidłową pracą przysadki i podwzgórza może powodować opóźnienia lub zanik okresu, ale również cukrzyca, endometrioza, choroby wątroby, choroby weneryczne. Wszelkie zaburzenia endokrynologiczne, między innymi choroby kory nadnerczy, mogą być przyczyną i należy je konsultować z endokrynologiem. Ginekolog natomiast może określić obecność torbieli na jajnikach, które również mogą powodować zaburzenia hormonalne. Jak widać, przyczyn spóźniającej się miesiączki jest wiele, nie należy ich bagatelizować. Najważniejsza jest konsultacja z lekarzem i obserwacja reakcji organizmu. Zobacz także Zainteresują cię również: Zaburzenie miesiączkowania może świadczyć o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organizmu kobiety. Spóźniający się okres bardzo często kojarzy się z ciążą, a brak miesiączki po 45. roku życia może zwiastować menopauzę. Zobacz, jakie są najczęstsze przyczyny zaburzenia miesiączkowania i jakie badania można wykonać. Cykl miesiączkowy − jak wygląda prawidłowy? Cykl miesiączkowy związany jest z pracą jajników oraz błony śluzowej macicy, która co miesiąc przygotowuje się na przyjęcie i zagnieżdżenie zarodka. Jeżeli to nie nastąpi, dochodzi do menstruacji, czyli złuszczania się błony śluzowej macicy. Cykl miesiączkowy u większości kobiet trwa ok. 28 dni, choć jego prawidłowa długość u części kobiet mieści się w zakresie 21-35 dni. Za pierwszy dzień cyklu uznaje się 1. dzień pojawienia się menstruacji, a za ostatni − dzień poprzedzający krwawienie. Pierwsza miesiączka przyjść powinna do 16. roku życia (niektóre źródła podają, że pierwotny brak miesiączki diagnozowany jest, jeżeli krwawienie nie pojawi się do 14. roku życia). Jeżeli tak się nie stało, należy skonsultować się z ginekologiem. Kobieta menstruuje do czasu menopauzy, która nastąpić może między rokiem życia. Krwawienie, powinno trwać 2-6 dni. Niektóre źródła wyliczają, że w trakcie miesiączki kobieta traci przeciętnie między 10 a 48 ml krwi, może lepiej jednak przyjąć za innymi wyliczeniami, że utrata krwi jest na ogół mniejsza niż 80 ml. Z reguły w okresie okołomenopauzalnym krwawienie jest silniejsze. Zaburzenia miesiączkowania zdarzają się zarówno u nastolatek, których układ hormonalny i rozrodczy wciąż jeszcze ewoluują jak i u kobiet wchodzących w okres przekwitania, kiedy to praca jajników powoli zostaje wygaszana. Co uznać można za zaburzenia miesiączkowania? To wszelkie zmiany zachodzące w cyklu, które odbiegają od normy. Zalicza się do nich pierwotny i wtórny brak miesiączki, zbyt skąpe lub zbyt obfite krwawienie (powyżej 100 ml w czasie menstruacji), nieregularne cykle (za krótkie – polymenorrhoea lub za długie − oligomenorrhoea) czy w końcu anormalne dolegliwości bólowe w czasie menstruacji. Nieprawidłowe cykle miesiączkowe wskazują na zmiany w pracy układu hormonalnego, nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu rozrodczego lub inny proces chorobowy, jaki toczy się w organizmie kobiety (brak miesiączki jako objaw współtowarzyszący). Zaburzenia miesiączkowania − przyczyny Istnieje bardzo wiele przyczyn zaburzeń miesiączkowania. Zaliczyć do nich należy Zaburzenia w pracy podwzgórze-przysadka; Guzy w okolicy przysadki mózgowej lub podwzgórza; Zespół policystycznych jajników; Zbyt duże wydzielanie androgenów przez nadnercza lub jajniki; Zbyt wysoki poziom prolaktyny; Przedwczesne wygasanie jajników; Zaburzenia anatomiczne, takie jak całkowite zrośniecie błony dziewiczej czy nieprawidłowa budowa narządów rodnych; Niedoczynność tarczycy i inne zaburzenia pracy tego gruczołu; Pierwotna niewydolność jajników; Schorzenia ogólnoustrojowe; Nieprawidłowa praca nadnerczy. Nie należy zapominać także o przyczynach czynnościowych zaburzenia miesiączkowania, które związane mogą być ze stresem, nieprawidłowym odżywianiem (zwłaszcza z zaburzeniami odżywiania takimi jak anoreksja), zbyt dużą utratą masy ciała, zbyt wysoką masą ciała czy intensywnymi treningami (szczególnie u kobiet-sportowców wyczynowych). Za nadmierne krwawienie w czasie miesiączki odpowiadać mogą mięśniaki i polipy macicy, adenomioza, zaburzenia pracy endometrium lub dysfunkcja jajników. Zbyt długie cykle często wywołane są przez zespół policystycznych jajników, PCOS, czy hiperprolaktynemię. Bolesne miesiączki występują zwykle w skutek zbyt dużej aktywności skurczowej macicy. Ból towarzyszy, np. zapaleniu przydatków, zapaleniu miednicy mniejszej, polipom, mięśniakom i zrostom lub endometriozie. Warto wspomnieć także o przyczynach fizjologicznych, związanych z naturalnym cyklem życia kobiety. Zaburzenia miesiączkowania po 45. roku życia najczęściej wskazują na wchodzenie w okres menopauzy. Warto jednak potwierdzić to u ginekologa, który zleci odpowiednie badania diagnostyczne. Brak okresu spowodowany może być również ciążą − odnotowuje się ją jako najczęstszą przyczynę zatrzymania menstruacji u kobiet zdrowych, aktywnych seksualnie, w okresie rozrodczym. Brak okresu może również być skutkiem ubocznym stosowania antykoncepcji hormonalnej. Zaburzenie miesiączkowania − jakie badania wykonać? O tym, jakie badania należy wykonać w Twoim przypadku, powie Ci ginekolog, który przeprowadzi wywiad i badanie ginekologiczne. Następnie może zlecić wykonanie badań laboratoryjnych, poczynając morfologii, badania układu krzepnięcia i testu ciążowego z krwi. Często, w zależności od obrazu klinicznego, zlecane jest także oznaczenie poziomu hormonów w odpowiedniej fazie cyklu. Badania mogą obejmować: Prolaktynę, Estradiol, Lutropinę (LH), TSH, Folikulotropinę (FSH), Progesteron. Wszystkie badania wykonać można w laboratoriach Diagnostyki. Dodatkowo, ginekolog zalecić może wykonanie cytologii, o ile nie jest ona wykonywana regularnie, raz do roku. Brak okresu − przyczyn jest wiele! Przyczyny braku okresu czy innych problemów z menstruacją mogą być naprawdę różne. Katalog schorzeń i dolegliwości jest ogromny, dlatego nie należy diagnozować się na własną rękę. Udaj się w takim wypadku na wizytę do ginekologa, który zaleci szereg badań. Znajdziesz je na Bibliografia: Grażyna Jarząbek-Bielecka, Elżbieta Sowińska-Przepiera, Andrzej Kędzia, Witold Kędzia, Problem zaburzeń miesiączkowania u dziewcząt, [w:] Endokrynol. Ped. Spóźniający się okres jest częstym źródłem niepokoju wielu kobiet. Zazwyczaj jego przyczyną jest ciąża, ale nie zawsze. Brak okresu może być też objawem zaburzeń hormonalnych lub stanów chorobowych układu rodnego, dlatego nie należy go bagatelizować. Jeśli chcesz poznać powody oraz zalecany sposób postępowania w przypadku spóźniającego się okresu, czytaj dalej!Cykl miesiączkowyMianem cyklu miesiączkowego określa się regularnie występujące zmiany obejmujące błonę śluzową macicy (endometrium) oraz jajniki. Są one wynikiem czynności hormonalnej podwzgórza, przysadki mózgowej oraz jajników. Ich zadaniem jest umożliwienie zapłodnienia komórki jajowej przez plemnik oraz jej zagnieżdżenie się w jamie macicy. Jeśli do niego nie dojdzie, endometrium ulega złuszczeniu. Wynikiem tego są comiesięczne krwawienia (menstruacja). Prawidłowy cykl miesiączkowy trwa 28 +/- 5 dni. Jego początek to pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego. Ostatni dzień cyklu to dzień poprzedzający wystąpienie kolejnej menstruacji. Na cykl miesiączkowy składa się cykl jajnikowy, endometrialny oraz fazą cyklu jajnikowego jest faza folikularna, która trwa od 1 do 14 dnia cyklu miesiączkowego. Wówczas w odpowiedzi na hormony wydzielane przez przysadkę i podwzgórze pęcherzyki jajnikowe zaczynają wzrastać i dojrzewać. Jeden z nich staje się pęcherzykiem dominującym – jest największy, uwalnia najwięcej estrogenów i dzięki temu kontroluje oś hormonalną podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikową. To właśnie z niego w połowie cyklu zostaje uwolniona komórka jajowa (owulacja). Błona śluzowa macicy w odpowiedzi na estrogeny ulega pogrubieniu (faza proliferacyjna cyklu endometrialnego), a śluz wydzielany przez szyjkę macicy z dnia na dzień staje się coraz bardziej obfity. W dniu owulacji przypomina białko jaja kurzego – jest wodnisty, rozciągliwy oraz przezroczysty, co ułatwia przepuszczania plemników. Po uwolnieniu komórki jajowej pęcherzyk dominujący (pęcherzyk Graafa) zamienia się w ciałko żółte. Cykl jajnikowy przechodzi w fazę lutealną, która trwa od 14 do 28 dnia cyklu miesiączkowego. W odpowiedzi na progesteron wydzielany przez ciałko żółte, endometrium zaczyna przygotowywać się na implantację zapłodnionej komórki jajowej (faza sekrecyjna cyklu endometrialnego). Śluz szyjkowy staje się gęsty, nieprzezroczysty i nieprzepuszczalny dla plemników. Jeśli nie dojdzie do zapłodnienia, ciałko żółte obumiera oraz dochodzi do spadku poziomu progesteronu i estrogenów, a endometrium ulega niedokrwieniu. Konsekwencją tego jest krwawienie miesiączkowe. Prawidłowy okres trwa od 3 do 7 się miesiączka – objawySpadek stężenia hormonów jajnikowych (estrogenów i progesteronu) przed okresem jest powodem wystąpienia objawów sugerujących zbliżające się krwawienie. Zaliczamy do nich:ból piersi przed miesiączką – stają się one napięte i bardziej wrażliwe na dotyk,trądzik,poczucie przygnębienia, płaczliwość, rozdrażnienie,zwiększona ochota na słodycze i słone przekąski,gęsty szyjkowy śluz przed miesiączką, przyrost masy ciała,ból podbrzusza,ból dolegliwości określane są mianem zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Ich duże nasilenie wymaga konsultacji cyklu miesiączkowegoZaburzenia cyklu miesiączkowego mogą dotyczyć:braku miesiączki,nieprawidłowej częstości krwawień miesiączkowych (zbyt rzadki lub zbyt częste okresy),nieprawidłowego przebiegu krwawienia miesiączkowego – skąpe miesiączki, obfite miesiączki, przedłużające się krwawienie miesiączkowe, silne dolegliwości bólowe podczas zauważyłaś u siebie którekolwiek z opisanych zaburzeń, skonsultuj się z lekarzem może spóźniać się okres?Prawidłowy cykl miesiączkowy trwa ok. 28 +/- 5 dni, a na 14 dni przed krwawieniem dochodzi do owulacji. Cykl menstruacyjny trwający mniej niż 22 lub więcej niż 35 dni powinien skłonić do poszukiwania przyczyn takiego stanu. Pojedyncze epizody opóźnionej miesiączki mogą być przyczyną stresu. Natomiast powtarzające się nieregularne okresy są wskazaniem do rozpoczęcia diagnostyki ginekologicznej. Nieco inne kryteria obowiązują w przypadku nastolatek. W pierwszym roku po pierwszej miesiączce przerwy pomiędzy menstruacją mogą wynosić od 21 do 45 dni. W kolejnych latach, w wyniku dojrzewania układu rozrodczego, dochodzi do regulacji czynności hormonalnej osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej i cyklu menstruacyjnego. Nieregularne okresy u nastolatek są pewnym wariantem normy, rzadziej mogą mieć przyczynę chorobową. Warto obserwować częstotliwość swoich miesiączek i towarzyszące im objawy. Zadanie to ułatwiają dostępne w internecie kalendarzyki okres się spóźnia?Najczęstszą przyczyną spóźniającego się okresu jest ciąża, dlatego przed poszukiwaniem innych powodów tego stanu, zawsze należy wykonać test ciążowy. Brak okresu w przypadku testu negatywnego może być wynikiem wielu zaburzeń i chorób dużej aktywności fizycznej i nadmiernej utraty masy ciała,zaburzeń rytmu dobowego (problemy ze snem, podróże między strefami czasowymi),zaburzeń hormonalnych (niedoczynności lub nadczynności tarczycy, hiperprolaktynemii, zespołu policystycznych jajników (PCOS), zespołu Cushinga, wrodzonego przerostu nadnerczy),zaburzeń gospodarki węglowodanowej (insulinooporności, cukrzycy, otyłości),infekcji przebiegających z gorączką,utraty czynności hormonalnej jajników (menopauza, przedwczesne wygasanie czynności jajników),guzów jajnika wydzielających hormony płciowe,niewydolności wątroby,niewydolności nerek,przyjmowania niektórych się okres może być objawem wielu chorób. Jeśli Twoje miesiączki są nieregularne, nie bagatelizuj tego i udaj się do a okresZarówno przewlekły, jak i nagle występujący stres jest jednym z częstszych powodów spóźniającego się okresu. Stres oddziałuje na gospodarkę hormonalną kobiety, powodując zwiększenie stężenia kortyzolu – hormonu wydzielanego przez nadnercza oraz prolaktyny, wydzielanej przez przysadkę mózgową. Skutkuje to zaburzeniami osi podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej wynikiem czego są nieprawidłowe cykle miesiączkowe. Występujący wówczas niedobór progesteronu może być przyczyną nasilonych objawów zespołu napięcia a miesiączkaMenopauza to ostatnia menstruacja w życiu kobiety. Zaburzenia miesiączkowania pojawiają się już na kilka lat przed jej wystąpieniem. Ten okres, związany ze stopniowym wygasaniem czynności hormonalnej jajników, określany jest mianem premenopauzy. Do typowych objawów zbliżającej się menopauzy, należą:nieregularne cykle miesiączkowe,obfite lub skromne miesiączki,suchość pochwy,dolegliwości wypadowe – uderzenia gorąca, nocne poty, częste bóle głowy, problemy ze najczęściej występuje u kobiet w przedziale wiekowym pomiędzy 45 a 55 rokiem życia. Niepokój powinny budzić podobne dolegliwości pojawiające się u kobiet przed ukończeniem 40 roku życia. Wówczas zahamowanie miesiączki wraz z objawami typowymi dla menopauzy może być wynikiem przedwczesnego wygasania czynności jajników (POI). Ze względu na wzrost ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, osteoporozy, choroby Parkinsona oraz choroby Alzheimera, zalecane jest jak najszybsze włączenie hormonalnej terapii pierwotnego i wtórnego braku miesiączkiOpóźnienie okresu o więcej niż 90 dni u kobiety wcześniej miesiączkującej klasyfikowane jest jako wtórny brak miesiączki. Najczęstszą przyczyną takiego stanu jest ciąża, dlatego w takiej sytuacji zalecane jest wykonanie testu ciążowego. Zanik miesiączki może być wynikiem zaburzenia funkcji podwzgórzowo-przysadkowej w wyniku przewlekłego stresu, intensywnych ćwiczeń fizycznych, nadmiernej utraty masy ciała lub podwyższonego stężenia prolaktyny. Wymienione przyczyny zaliczane są do zaburzeń czynnościowych (odwracalnych) i stanowią najczęstsze patologiczne źródło wtórnego braku miesiączki. Do pozostałych, rzadziej występujących przyczyn należy:przedwczesne wygasanie czynności jajników,podwyższony poziom androgenów – guzy jajnika, nieklasyczna postać przerostu nadnerczy, zespół policystycznych jajników,zespół Ashermana – to powikłanie łyżeczkowania jamy macicy. Powstające zrosty zamykają światło jamy macicy i doprowadzają do jej brak miesiączki to niewystąpienie pierwszego okresu u dziewczynki, która ukończyła 16 rok życia. Powodem tego zaburzenia mogą być przyczyny uwarunkowane genetycznie, hormonalnie, anatomicznie lub czynnościowo, podobnie jak w przypadku wtórnego braku miesiączki. Jedną z częstszych wad anatomicznych jest przegroda pochwy lub zarośnięcie błony dziewiczej, które blokują ujście krwi menstruacyjnej. Wypełnia ona jamę macicy i cofa się przez jajowody do jamy brzusznej, wywołując comiesięczne dolegliwości bólowe. Wówczas dziewczynka ma okres bez krwi widocznej na bieliźnie. Leczenie polega na nacięciu chirurgicznym błony dziewiczej lub usunięciu przegrody obawy ciąży przed miesiączkąNiektóre symptomy sugerujące ciąże mogą wystąpić jeszcze przed terminem spodziewanej miesiączki. Należą do nich:bolesność i tkliwość piersi,nudności i wymioty,zgaga,plamienie przed spodziewaną miesiączką, związane z zagnieżdżeniem się zarodka w jamie macicy,gęsta, biała wydzielina z pochwy,wzrost temperatury ciała o około 0,5 ° C utrzymujący się dłużej niż 14 dni po takiej sytuacji poznanie przyczyny spóźniającego się okresu jest proste. Wystarczy wykonać dostępny w każdej aptece lub drogerii test pojawia się miesiączka po porodzie?Po porodzie okres nie wraca od razu. Jest to zupełnie fizjologiczna sytuacja. Szybkość pojawienia się miesiączki po porodzie jest zależna od tego, czy kobieta karmi piersią. Jeśli tak, wydzielana w czasie laktacji prolaktyna powoduje zahamowanie miesiączkowania. Zazwyczaj pierwszy okres pojawia się po upływie ok. 4 do 8 tygodni od zaprzestania karmienia. Pierwsza miesiączka po porodzie może również wystąpić w okresie laktacji. U kobiet, które nie karmią piersią pojawia się ona prawidłowo do 8 tygodni od porodu. Niepokój powinny wzbudzać krwawienia występujące w okresie połogu (pierwsze 6 tygodni od porodu). Mogą one świadczyć o pozostałych po porodzie resztkach łożyska w macicy i wymagają konsultacji ginekologicznej. Brak miesiączki po 8 tygodniach od zakończenia laktacji lub po upływie 8 tygodni od porodu u kobiet niekarmiących, również powinien skłonić do poszukiwania przyczyny takiego się okres – sposób postępowaniaOpóźnienie lub brak miesiączki to zaburzenia, których nie wolno bagatelizować. Pomimo tego, że najczęściej są wczesnym objawem ciąży, to mogą mieć też przyczynę chorobową. Jeśli Twój okres się spóźnia, skonsultuj się ze swoim lekarzem ginekologiem. W trakcie wizyty, na podstawie wywiadu i badania ginekologicznego, zaleci on dalszą diagnostykę. Może ona obejmować:wykonanie badania USG oceniającego macicę, jajowody, jajniki oraz nadnercza,oznaczenie poziomu hormonów: prolaktyny, hormonów tarczycy, estradiolu, progesteronu, LH, FSH oraz testosteronu i jego pochodnych,wykonanie testów czynnościowych lokalizujących podłoże opóźnienia lub braku miesiączki. Test progesteronowy polega na 7 – 10-dniowym przyjmowaniu progesteronu lub jego pochodnych (np. medroksyprogesteronu zawartego w preparacie Provera lub octanu noretysteronu znajdującego się w preparacie Primolut). Wystąpienie krwawienia świadczy o przyczynie podwzgórzowo-przysadkowej zaniku miesiączki ( utracie masy ciała). Natomiast jego brak jest wskazaniem do wykonania próby estrogenowo-progesteronowej. Dodatni wynik świadczy o zaburzeniach pracy leczenia jest zależny od przyczyny opóźnionej miesiączki. W przypadku czynnościowego braku miesiączki należy skupić się na redukcji poziomu stresu, rezygnacji z intensywnych ćwiczeń fizycznych oraz przywróceniu prawidłowej masy ciała. Zaburzenia pracy tarczycy lub inne patologie układu hormonalnego wymagają włączenia leczenia ukierunkowanego. Terapia hormonalna za pomocą preparatów progesteronowych lub estrogenowo-progesteronowych pozwala na regulację comiesięcznych krwawień.

endometrioza a spóźniający się okres